تویی که می سرایی
تو!
بر کاغذ سپید دراز می کشی
بر کتاب هایم می خوابی
یادداشت هایم را مرتب می کنی
حروفم را درست می چینی
و اشتباهم را تصحیح می کنی
پس چطور
به مردم بگویم
که شاعر منم
و حال آنکه تویی که می سرایی؟
بر کاغذ سپید دراز می کشی
بر کتاب هایم می خوابی
یادداشت هایم را مرتب می کنی
حروفم را درست می چینی
و اشتباهم را تصحیح می کنی
پس چطور
به مردم بگویم
که شاعر منم
و حال آنکه تویی که می سرایی؟
شعر از نزار قبانی
+ نوشته شده در جمعه ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۶ ساعت 20:20 توسط بیراهه ای در آفتاب
هــدف از تــشکـیــل ایـــن وبــلاگ