ای دیر به دست آمده بس زود برفتی    آتش زدی اندر من و چون دود برفتی

     چون آرزوی تنگ‌دلان دیر رسیدی    چون دوستی سنگ‌دلان زود برفتی

  زان پیش که در باغ وصال تو دل من    از داغ فراق تو برآسود برفتی

   ناگشته من از بند تو آزاد بجستی    ناکرده مرا وصل تو خشنود برفتی

  آهنگ به جان من دلسوخته کردی    چون در دل من عشق بیفزود برفتی

 

شعر از انوری

پ ن: هادی جان یادت هست چله نشین مهمان جمکران بودیم؟
        حالا تو رفته ای و من چله نشین غمت شده ام
        چله ای که این بار حاجتی نمی دهد
        هر چه هست داغ است و حسرت و آه
        هادی جان آنجایی که تو هستی 
        عزیزانی دارم که شوق دوباره دیدنشان در دلم موج می زند
        اما وقتی آمدم 
        تو مانند روزگارانی که زیستیم
        با لبخند همیشگی ات
        آغوش گرمت 
        به استقبالم بیا
        و مثل همیشه تکیه گاهم باش
        دوستت دارم تا ابد عزیز برادرم

       چهل روز از فراق هادی عبدی عزیز گذشت...