تو
جای خالی ات را در شعرهایم با " تو" پر می کنم
" تو"یی که صرف ضمیرت از تمام سوم شخص ها غایب تر است و از همه ی اول شخص ها حاضر تر
" تو"یی که دیر یافتم و زود راندمت
" تو"یی که ساحر روزهای خوب سراب گونه ام شدی
" تو"یی که زیباترین بهانه بودی برای ترک تمام بهانه هایم
" تو"یی که کاشف زخم های قلب درمندم بودی
" تو"یی که پای نداشته ی زندگی ام شدی
" تو"یی که حضورت ، حضور باران و عطر نرگس بود
" تو"یی که نگاهت ، چشمان سرخت تلالو اسم اعظم بود
آیا این " تو" ضمیر تمام خدایان نیست؟
حسرت93/5/3
+ نوشته شده در یکشنبه ۵ مرداد ۱۳۹۳ ساعت 22:41 توسط بیراهه ای در آفتاب
|
هــدف از تــشکـیــل ایـــن وبــلاگ