آنچه به دید می‌آید و
آنچه به دیده می‌گذرد.

آنجا که سپاهیان
مشقِ قتال می‌کنند
گستره‌ی چمنی می‌تواند باشد،
و کودکان
رنگین‌کمانی
رقصنده و
پُرفریاد.

□

اما آن
که در برابرِ فرمانِ واپسین
لبخند می‌گشاید،
تنها
می‌تواند
لبخندی باشد
در برابرِ «آتش!»

۱۳۵۲

احمد شاملو

پ ن: تقدیم به کیان پیر فلک ، خدای رنگین کمان
کیان جان اگر شاملو در قید حیات بود حتما این شعر را پیشکش به روح معصومت می کرد
سلام مرا به حضرت جان برسان...