خاک را بدرودی کردم و شهر را

چرا که او، نه در زمین و شهر و نه در دیاران بود.

آسمان را بدرود کردم و مهتاب را

چرا که او، نه عطرِ ستاره نه آوازِ آسمان بود.

نه از جمعِ آدمیان نه از خیلِ فرشتگان بود،

که اینان هیمه‌ی دوزخ‌اند

و آن یکان

         در کاری بی‌اراده

به زمزمه‌یی خواب ‌آلوده

                   خدای را

        تسبیح می‌گویند.

 

استاد احمد شاملو