دانی که زِ اغیار وفادار ترم من

پیشِ تو بسی از همه کَس خوارترم من    زان روی که از جمله گرفتارترم من

        روزی که نماند دِگری بر سر کُویت    دانی که زِ اغیار وفادار ترم من

     بر بی کسی من نِگر و چارهٔ من کن    زان کز همه کس بی کس و بی‌یارترم من

   بیداد کُنی پیشه و چون از تو کُنم داد    زارم بکشی کز که ستمکار ترم من

   وحشی به طبیب من بیچاره که گوید    کامروز ز دیروز بسی زارترم من

 

شعر از وحشی بافقی