رها
نفسِ خشمآگینِ مرا
تُند و بریده
در آغوش میفشاری
و من احساس میکنم که رها میشوم
و عشق
مرگِ رهاییبخشِ مرا
از تمامیِ تلخیها
میآکند.
بهشتِ من جنگلِ شوکرانهاست
و شهادتِ مرا پایانی نیست.
احمد شاملو - ۱۰ تیرماه ۱۳۴۷
+ نوشته شده در یکشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۵ ساعت 21:10 توسط بیراهه ای در آفتاب
|