دست گلی به آب داده شد

            دنیایی تشنه ماند

 مات شد خلق از جفای کردارش

 رخت بست مردانگی

                     شرمنده شد تیغ

                                   عالمی یتیم شد

                     زار زد آسمان

 راحت شد علی  

 داغی بر دل دنیا ماند تا ابد و شرمنده شد آدم

 از برای خیانت در امانتش

 و خونش شب قدری شد

 که دنیا دنیا توبه کنند

 شاید آرام شود

    دل خدا

 

حسرت ۱۹/۵/۹۱