((حتما بخونید و با دقت بخونید))

 

هدف شعر، تغییر بنیادی جهان است و درست به همین علت، هر حکومتی به خودش حق می دهد شاعر را عنصری ناباب و خطرناک تلقی کند. "اهل سیاست، به قداست زندگی نمی اندیشد"، بلکه زندگان را تنها، به مثابه وسایلی ارزیابی می کند، که عندالاقتضاء باید بی درنگ قربانی پیروزی او شود، و ای بسا به همین دلیل است که باید قبول کرد در جهان هیچ چیز، شرط هیچ چیز نیست، و در دنیای بی قانونی که، اداره و هدایتش به دست اوباش و دیوانگان افتاده، هنر چیزی است در حد تنقلات، و از آن امید نجات بخشیدن نمی توان داشت.

 

(روحت شاد)

 

برگرفته از ویدئو تصویری از سایت آپارات:

http://www.aparat.com/v/370c6a0495d59e5334c05c7d04cd3a9c175729